امير بيگ افشار

امير بيگ از ايل افشار اورمو است كه در شعر «اميري» تخلص مي كرد.از شرح حال وي بيش از اين اطلاعي در دست نيست،صاحب «مجمع الخواص» دو مطلع زير را به وي نسبت داده است:

نيستم راضي كه گويد غير پيغام تو را

بي ادب ترسم كه آرد بر زبان نام تو را

***

يك قطره خون و صد غم و محنت دل من است

يك ديدن و هزار بلا حاصل من است

منابع:

_ برزگان و سخن سرايان آذربايجان غربي،ص 36

_ تذكره شبگرد، ص 71

_ نام آوران اورميه، ص 51

_ وبلاگ اورمو يوردو

نماي پروژه ميدان امام اروميه تغيير مي كند

اوضاع درياچه اروميه وخيم‌تر مي‌شود

HƏYAT, SƏN NƏ ŞİRİNSƏN

Səndən doymaq olarmı, həyat sən nə şirinsən!
...Ancaq hamının deyil,
Sən həyatın qədrini
Yalniz bilənlərinsən!...
Özünü bu dunyada heç kəs qonaq sanmamış,
Ancaq ömrün özü də bərabər paylanmamış.
Ömür paylanan zaman görün kimə nə düşdü,
300 il boz qarğaya, on il şahinə düşdü.
Həyat sən nə şirinsən, kim səndən doydu getdi?
Gedənlər bu dunyada qəlbini qoydu getdi.
Dünən bir qoca qarı
Dilində ahu zarı.
"Bu dunyanın əlindən gəlmişəm zara" - dedi.
"ölmürəm ki, bir dəfə canım qurtara" - dedi.
Ürəkdənmi söylədi o bu sözü görəsən?
Xeyir inanmıram mən!
o, yana - yana dedi;
Dili soylədisə də,
Ürəyində o dərhal:
"lənət şeytana" - dedi.
Həyat, sevincin qədər, əzabın da şirindir,
Səni mənalandıran o keşməkeşlərindir.
200 il yaşadı ləzzət içində Loğman,
Yenə möhlət istədi ölərkən Allahından.
Yatırdı göy çəməndə, çatdı ona Əzrail.
Söylədi: - 200 il
ömür sənə bəs deyil?!
Mən canını almağa gəlmişəm nə sözun var?
Loğman dedi: - sözüm yox, aldığımı gəl apar.
Ancaq mənə macal ver bircə anlıq əcəldən,
Gəl canımı burda yox, o çəmənlikdə al sən.
Əzrail razılaşdı...
Ayağa qalxdı loğman
Yeridi
Daş asıldı ancaq ayaqlarından,
Asta - asta yeriyib çatdı dediyi yerə.
Loğman baxdı göylərə, Loğman baxdı yerlərə
Bu son baxışı ilə üstündən 200 il
Yaşadığı cahanla vidalaşdı elə bil...
Özü vidalaşsa da, gözü qaldı cahanda
O düşündü bu anda:
"Nə görmüşəm dünyada bu cahana gələndən?
Ahhh elə bilirəm ki, dünən doğulmuşam mən.
Ömrümü verdim bada,
Nə görmüşəm dünyada."
Loğmanın gözü bu an bir gülə dəydi, durdu.
Ürəyini quş kimi gülə doğru uçurdu.
"Ahh onu kim üzəcək, bircə bunu biləydim , - dedi.
O gülü də iyləyib , sonra öləydim." -- dedi.
Ancaq, ancaq nə fayda ... Yetişmiş artıq əcəl,
Loğman dedi: - Hazıram , al canımı indi gəl.
Əzrail dedi: - Ancaq agah eylə məni sən,
Ölüm üçün nə fərqi bu çəmən, ya o çəmən?
Neçin məni qoymadın orda alım canını?
Loğman dedi: - Həyatın şirin olur hər ani
Ordan bura gəlincə bir az ömür qazandım,
Onu da bu dünyada özümə fayda sandım.
Qoca öldü ...
Dedilər - Yaranan bir gün ölər. Nəvələri çəməndən həmən gülü üzdülər,
Loğmanın qəbri üstə qoydular,
Titrədi gül
Gülün ətriylə doldu bütün çayır, bütün çöl.
O ətriylə saxladı yolçuları yolundan,
Torpağın altındasa bunu duymadı Loğman.

Həyat sən nə şirinsən, kim səndən doydu getdi?
Gedənlər öz qəlbini dünyada qoydu getdi.
Səndən doymaq olarmı, çoxun, azın da şirin.
Həyat, qışın da şirin, həyat, yazın da şirin!
Cürbəcür yazılar var ömrün varaqlarında...
Həyatımın qayğısız, fərəhli çağlarında
Qədrini bilməmişəm.
Hələ nə var ki ... "ömrüm qabaqdadır" demişəm.
Otuzdan adlayınca gündə otuz min kərə
Başımı yelləyirəm hədər keçən illərə.
Səndən doymaq olarmı, həyat sən nə şirinsən
Ancaq hamının deyil,
Sən həyatın qədrini
Yalnız bilənlərinsən!

Bəxtiyar Vahabzadə.

اكبري افشار ، عزيز ( نام آوران  اورميه )

(متولد 1306 هجري شمسي)

يكي از شاعران گمنام اورميه است كه به سال 1306 شمسي در روستاي «تبت» در 13 كيلومتري جنوب شرق اورميه متولد شده است.وي از طايفه ي بزرگ افشار اورميه مي باشد.تحصيلات او در حد ابتدايي است كه به زمان حمله ي قشون روس به آذربايجان دروس خود را ناتمام گذاشته است.عزيز اكبري از عشق مجازي به عشق حقيقي رسيده و براي اولين بار در سن  هفده سالگي شروع به شعر گفتن كرده است.ديوان اشعار اين شاعر توسط نوه اش در دو دفتر جمع آوري شده كه بيش سه هزار بيت مي باشد كه در آينده نزديك قصد چاپ آنها را دارد.اشعار اين شاعر تماماً به توركي است و در شعر «اكبري» تخلص مي كند.

ايشان در كلام اول خود را اين چنين معرفي كرد:

مين اوچ يوز آلتيدا من آنادان اولموشام

سيزلانمارام نه موشكوله قالميشام

شاعير دريا اولارسا

من بير دامجي جه ، نم آلميشام

باهاردا اچيلار بولبولون ديلي

ايشاره ينن دينديره ر سئوگي ، سئوگيني

او تاريخ ناديره وار بير افشار ائلي

افشاردان آيريلميشام ائلدن اولموشام

ايندي آغاريب سونبولوم ، بيچيليب زميم

خرمنه توكولوب نوخود ، آرپا ، بوغدا هر ده نيم

فلك بير هولا قوشوب كوله شدن ساليب

داها نه دئييم

ياپيشيب دووارا سامان اولموشام

عزيز اكبريم غم  زم هريم 1

ذاتيم تبت ليدير

ايندي بازار باشدا ساكين اولموشام

(1.زم هر-zəmhər: كلمه ايست توركي به معني معدن)

نمونه اي از اشعار شاعر:

ياخجي اولار قوهوم قارداش

ائل ، باشييان دؤنوم سنين

هاردا گؤردون تعريف ائيله

ديل ، باشييان دؤنوم سنين

بير باده وئرسن ايچه رم

ياخجي ياماني سئچه رم

سن يول وئرسن من گئچه رم

سئل ، باشييان دؤنوم سنين

***

گئدنلر گؤروب گلنلرده گؤره جك

هر كس  اولسا اؤز اكديغين بيچه جك

سؤز يئرده قالماياجاق آخير بيي دئيه جك

ائل ايچينده ادين ياخجي قالسا ياخجي دير

هر يئره گئد سن  ائل ايستر سني

اوره ك سئور ديل ايستر سني

نامردين ائوينده يئمه بالنان كره ني

مرد ائوينده  دادسيز شيله ياخجي دير

اكبري نه دانيشسين نه دئسين

تاماهكار بدلوي وئر هر نه يئسين

بوغازي كسيلسين قاني يئريسين

آز يئمغين چوخ يئمكدن ياخجي دير

ايشان مي گفتند:

در دنيا سه  قدرت بي نظير است: ائل (ملت) ، ديل (زبان) ، سئل (سيل‌) ، كه هيچ قدرتي ياراي مقابله با آنها را ندارد.

qaynaq

عارف غفوري بير كز داها ايزله‌ييجيلري شوك ائتدي

اگيتيم آماجي ايله توركيه گلن اورميه دوغوملو آذربايجان توركلريندن عارف غفوري، قاتيلديغي "يئته‌نك سيزسينيز" پروقراميندا سوندوغو محتشم گؤستري ايله ايزله‌ييجيلري و ژوري اويه‌لريني حيرته سالدي.

۱۱ ياشيندان اعتباراً ايليزيون ياپديغيني سؤيله‌ين ۲۱ ياشينداكي عارف، دوننكي گؤستريسي ايله هم ژوري اويه‌لري‌نين، هم ده اس.ام.اس يولويلا سس وئرن ايزله‌ييجيلرين بيرينجي فاووريسي اولاراق ياري فينالا يوكسلدي.

qaynaq

افشار الهيار خان (نام آوران اورميه)

معروف به آجودان باشي فرزند حسين قلي خان بيگلربيگي 1304قمري (1887م)از بزرگان طايفه ي افشار اورميه در عهد ناصر الدين شاه كه در نظام ايران منزلتي به دست آورد و از قراولان خاص و سر كرده ي فوج سواد كوه شد.

وي پس از فوت جهانگير خان ارمني در 1295قمري(1878م)به مقام آجودان باشي كل نايل گرديد و تا پايان عمر در اين مقام باقي ماند.

.منابع

. نام آوران اورميه ،ص 50

. دايرة المعارف بزرگ اسلامي،جلد اول ،ص 120

. وبلاگ اورمو يوردو

در صورت استفاده از مطالب وبلاگ منبع ذكر گردد